Είναι ασέβεια στο πρόσωπο του Φειδία που τα φιλοτέχνησε θεόπνευστα, στο πρόσωπο του Περικλή που τα είδε να αναγεννιούνται, στο πρόσωπο του Ελληνισμού που τα φιλοξενούσε τόσους αιώνες στα χώματά του, στο πρόσωπο το δικό μας που μέσα από τα γονίδιά μας είναι σύμβολο του τόπου μας.
Ελγίνεια... τι ντροπή να τα κατονομάζουμε έτσι, στο όνομα ενός τυχάρπαστου παγκόσμιου Αρχαιοκάπηλου, που τα ακρωτηρίασε, τα διαμέλισε και με απίστευτη ξιπασιά τα πήρε σπίτι του.
Περιμένουμε την ημέρα που θα γυρίσουν στην πατρίδα τους και θα πάρουν τη θέση τους δίπλα στα άλλα Μάρμαρα του Παρθενώνα.
“Τυφλά είναι τα μάτια που δε χύνουν δάκρυα βλέποντας,
Ω, Ελλάς αγαπημένη,
τα ιερά σου μάρμαρα να αρπάζονται από βλάσφημα Εγγλέζικα χέρια,
που έχουν ξαναπληγώσει την πονεμένη σου καρδιά και αρπάξει τους θεούς σου,
τους θεούς που μισούν το απαίσιο κλίμα της Αγγλίας.”
Λόρδος Βύρωνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου