Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Λουλούδια ας διαλέξουμε....

Πρωτομαγιά


Η Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Είναι η πρώτη ημέρα του Μαΐου και η γιορτή της Άνοιξης. Ο Μάιος, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Maia (Μάγια), η οποία ονομάστηκε έτσι από την ελληνική λέξη Μαία που σημαίνει τροφός και μητέρα. Η Μάγια ταυτίστηκε με την Ατλαντίδα νύμφη Μαία, τη μητέρα του Ερμή στον οποίο αφιερώθηκε ο μήνας Μάιος.
Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτεί την τελική νίκη του καλοκαιριού απέναντι στον χειμώνα, την κατίσχυση της ζωής επί του θανάτου και έχει ρίζες που ανάγονται σε προχριστιανικές αγροτικές λατρευτικές τελετές για τη γονιμότητα των αγρών και, κατ' επέκταση, και των ζώων και των ανθρώπων. Η αρχαιότατη γιορτή της Πρωτομαγιάς συνεχίστηκε στο διάβα των αιώνων με επισημότητα και με διάφορες μορφές και εκδηλώσεις. Μία από τις παλαιότερες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων.



Τα Ανθεστήρια, κατά τη διάρκεια των οποίων πομπές με κανηφόρες που έφερναν άνθη βάδιζαν με μεγαλοπρέπεια προς τα ιερά, ιδρύθηκαν πρώτα στην Αθήνα και έπειτα πήραν πανελλήνια μορφή, αφού διαδόθηκαν και σ άλλες πόλεις της Ελλάδος. Σύμφωνα με το μύθο, στα Ανθεστήρια «ανασταινόταν» ο… σκοτωμένος θεός Ευάνθης, επίθετο του Διόνυσου, από το χυμένο αίμα του οποίου φύτρωσε η άμπελος.

Όταν οι Ρωμαίοι κατάκτησαν την Ελλάδα, η γιορτή της Πρωτομαγιάς, δεν έπαψε να υπάρχει αλλά εμπλουτίστηκε γιατί και οι δύο λαοί πίστευαν, ότι τα λουλούδια αντιπροσωπεύουν την ομορφιά των θεών και φέρνουν δύναμη, δόξα , ευτυχία και υγεία.
Με το πέρασμα των αιώνων, η αρχική έννοια της Πρωτομαγιάς αλλοιώθηκε και επιβίωσαν έθιμα ως απλές λαϊκές γιορτές ( περιφορά δέντρων, πράσινων κλαδιών ή στεφάνων με λουλούδια, ανακήρυξη του βασιλιά ή της βασίλισσας του Μάη, χορός γύρω από ένα δέντρο ή ένα στολισμένο κοντάρι-γαϊτανάκι).Η Πρωτομαγιά είναι μία από τις ελάχιστες γιορτές, χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο, με εκδηλώσεις που απαντώνται στον λαϊκό πολιτισμό πολλών ευρωπαϊκών λαών, οι οποίες έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας.

Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι


Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα που εξακολουθεί να μας συνδέει με την παραδοσιακή Πρωτομαγιά, μια γιορτή της άνοιξης και της φύσης με πανάρχαιες ρίζες, είναι το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.


Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς συνδέεται με την ανθρώπινη χαρά για την άνοιξη και τη βλάστηση. Απότοκο των δοξασιών αυτών είναι το μαγιάτικο στεφάνι που φτιάχνεται από διάφορα άνθη και καρπούς και κρεμιέται στην πόρτα των σπιτιών.
Το μάζεμα των λουλουδιών για το πρωτομαγιάτικο στεφάνι, ενισχύει στη σημερινή εποχή τις σχέσεις του ανθρώπου με τη φύση, από την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί λόγω του τρόπου ζωής των σύγχρονων πόλεων.
Στα μέρη της Μικράς Ασίας, σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά.
Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ - Γιαννιού του Θεριστή και τότε, το καίγανε στις φωτιές του αγίου.
Στα Δωδεκάνησα, μαζεύουν ένα λουλούδι που το λένε "ανοιχτομάτη" και πιστεύουν πως όποιος το έχει είναι πάντα γερός και τυχερός.



Εργατική Πρωτομαγιά


Και ... η άλλη όψη της Πρωτομαγιάς.

Πριν από περισσότερα από 100 χρόνια, το 1886, η εργατική τάξη στις ΗΠΑ έδωσε μια από τις πιο σκληρές μάχες για την καθιέρωση του 8ωρου. Η μεγάλη απεργία των εργατών του Σικάγου την Πρωτομαγιά του 1886 είχε τραγική κατάληξη με θύματα και τιμωρία των υποκινητών της εξέγερσης.


Σε ανάμνηση αυτής της εξέγερσης, καθιερώθηκε η Πρωτομαγιά σαν παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης, ύστερα από απόφαση που πήρε η ιδρυτική συνέλευση της Δεύτερης Διεθνούς στο Παρίσι (που πραγματοποιήθηκε στις 14/7/1889).
Από τη στιγμή που η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε σα μέρα διεθνούς διαμαρτυρίας της εργατικής τάξης, συνδέθηκε με τους εργατικούς αγώνες και επιβλήθηκε – μέσα από νίκες και ήττες – σαν εκδήλωση της αλληλεγγύης και της ενότητας του παγκόσμιου εργατικού κινήματος.

Η Εργατική Πρωτομαγιά γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1893 (την Κυριακή 2 Μαίου 1893) στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Διοργανωτής της ήταν ο Σταύρος Καλλέργης.
Τα αιτήματα της συγκέντρωσης, που διατυπώθηκαν στο ψήφισμα, ήταν τα εξής :
"1. Την Κυριακήν καθ΄όλην την ημέραν να κλείουν τα καταστήματα.
2. Να περιορισθή η εργασία των εργατών εις οκτώ ώρας από δώδεκα και πλέον που εργάζονται.
3. Οι εν ενεργεία παθόντες εργάται να συντρέχωνται υπο του κράτους και των συναδέλφων των."

Το Χαϊδάρι τιμάει τους νεκρούς του Μπλοκ 15

“….Την πρωτομαγιά 1944 πήραν διακόσους από το στρατόπεδο του Χαϊδαριού και τους σκοτώσαν αράδα στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Φορτώσαν τα πτώματα, ζεστά σε καμιόνια και τα περάσαν μέσα από το συνοικισμό, τρέχαν ποτάμι τα αίματα όθε περνούσαν, κι ο κόσμος έκλεινε τα παράθυρα... δε βαστούσε να βλέπει….”   
         
Η θυσία των 200 πατριωτών, την Πρωτομαγιά του ’44 στον Ιερό χώρο του Σκοπευτηρίου  της Καισαριανής, αποτελεί γεγονός με παγκόσμια ιστορική και πολιτική διάσταση, αφού είναι η μαζικότερη εκτέλεση παγκοσμίως,  την ημέρα της Πρωτομαγιάς.
Ο γερμανικός φασισμός,  διέπραξε το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα της μαζικής δολοφονίας τους,  την ημέρα της Πρωτομαγιάς,  θέλοντας να πλήξει τη λαϊκή αντίσταση .
____
“Εδώ πέσαμε. Παιδιά του λαού. Γνωρίζετε γιατί.
Γυμνοί, κατάσαρκα φορώντας τις σημαίες,
- η Ελλάδα τις έραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο -.
Ακούσατε τις ομοβροντίες στα μυστικόφωτα αττικά χαράματα.
Είδατε τα πουλιά , που πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες
αγγίζοντας με τα φτερά τους , τον ανατέλλοντα πυρφόρον.
Είδατε τα παράθυρα της γειτονιάς ν’ ανοίγουνε στο μέλλον.
Εμείς , μερτικό δε ζητήσαμε…. Τίποτα… Μόνον
θυμηθείτε το: αν η ελευθερία
δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας,
εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας.”

«Σκοπευτήριο Καισαριανής» Γιάννης  Ρίτσος

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

"Σ΄ ευχαριστώ Θεέ μου, που έσκαψες τόσο βαθιά με τον πόνο μου, και Σε βρήκα!"


 
Οι πόνοι της Παναγιάς

Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποια κορφήν ερημική;
Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις
Ξέρω πως θάχεις την καρδιά τόσο καλή, τόσο γλυκή,
που με τα βρόχια της οργής ταχιά θενά σπαράξεις.

Συ θα ‘χεις μάτια γαλανά, θα 'χεις κορμάκι τρυφερό,
θα σε φυλάω από ματιά κακή και από κακό καιρό,
από το πρώτο ξάφνιασμα της ξυπνημένης νιότης.
Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό.
Εσύ νοικοκερόπουλο, όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης

Τη νύχτα θα σηκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ,
να σκύβω την ανάσα σου ν’ ακώ, πουλάκι μου ζεστό
να σου τοιμάζω στη φωτιά γάλα και χαμομήλι,
κ’ υστέρα απ' το παράθυρο με καρδιοχτύπι να κοιτώ
που θα πηγαίνεις στο σκολιό με πλάκα και κοντύλι...

Κι αν κάποτε τα φρένα σου το Δίκιο, φως της αστραπής,
κι η Αλήθεια σου χτυπήσουνε, παιδάκι μου, να μη την πεις.
Θεριά οι ανθρώποι, δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν.
Δεν είναι αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν.

Ώχου, μου μπήγεις στην καρδιά, χίλια μαχαίρια και σπαθιά.
στη γλώσσα μου ξεραίνεται το σάλιο, σαν πικρή αψιθιά!
- Ω! πώς βελαζεις ήσυχα, κοπάδι εσύ βουνίσιο...-
Βοηθάτε, ουράνιες δύναμες, κι ανοίχτε μου την πιο βαθιά
την άβυσσο, μακριά απ’ τους λύκους να κρυφογεννήσω!



Κ. Βάρναλης



Μεγάλη Εβδομάδα! Η Εβδομάδα των Παθών!



Πριν μας στείλει ο Θεός το Σταυρό που σηκώνουμε, τον κοίταξε με την ατελείωτη δικαιοσύνη Του, τον θέρμανε στη γεμάτη αγάπη καρδιά Του, τον ζύγισε καλά με τα στοργικά Του χέρια μη τυχόν και πέσει βαρύτερος από όσο μπορούμε να σηκώσουμε, και αφού υπολόγισε το θάρρος μας
τον ευλόγησε και τον τοποθέτησε προσεκτικά στους ώμους μας.

Μπορούμε να τον σηκώσουμε!

Ας τον κρατήσουμε κι ας ανεβούμε από τον Γολγοθά προς την Ανάσταση!

Δεύτε λάβετε... ΛΑΜΠΑΔΑ!!!!!

Το έθιμο της λαμπάδας το συναντάμε και στην αρχαία Ελλάδα, 
όπου σε μεγάλες γιορτές άναβαν κεριά 
για να τονίσουν την λαμπρότητα του γεγονότος.
«Προσέλθωμεν λαμπαδηφόροι…». 
Στην χριστιανική παράδοση ο πιστός πρέπει να κρατά λαμπάδα από καθαρό κερί.
Κίτρινο (πένθιμο) την Μεγάλη Παρασκευή στον Επιτάφιο,   
και λευκό (γιορτινό) το Μεγάλο Σάββατο, 
που συμβολίζει την χαρά από την Ανάσταση του Χριστού.

 Και τι;
Εμείς θα μέναμε "έξω από το χορό";
Στολιστήκαμε αναλόγως για τη μεγαλύτερη γιορτή της Χριστανοσύνης.



Διαλέξαμε το θέμα της λαμπάδας μας!
Θάλασσα!
Ζωγραφίσαμε τα σχέδια σε μεταλλικά φύλλα...







 ....τα κόψαμε
.... τα στολίσαμε







....και ιδού...
το αποτέλεσμα!!!!








 

Καραβάκια για τα αγόρια...





 




αστερίες και κοχύλια για τα κορίτσια!




Και δεν μείναμε εκεί! Μόμπιλε για τα δωμάτιά μας!




Όσο για τις ευχές μας;
Τις δώσαμε ...ιδιοχείρως!


 Ώστε....



 να μείνουν...








ανεξίτηλες!!!!!


ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!



Σιγά.... τα αυγά!!!!!!!!!

Εν όψη της Μεγάλης Εβδομάδας και τιμώντας την ελληνκή παράδοση ...
κάναμε κι εμείς τις απαραίτητες προετοιμασίες μας! 


Πάσχα δίχως κόκκινα αυγά γίνεται; Δεν γίνεται!
Φέραμε λοιπόν τα αυγά μας, τα στολίσαμε αναλόγως
με μαργαριτούλες που μας της προσφέρει απλόχερα η φύση
αυτήν την εποχή , τις στερεώσαμε με τα παλιά καλσόν της μαμάς,
και φύγαμε για την κουζίνα του Ολοήμερου!!!!!



ΟΧΙ! Δεν πήραμε έτοιμες βαφές! Μακριά από εμάς τα χημικά! 
Μαζέψαμε φλούδες από κρεμμύδια και έτοιμη η βαφή μας με απόλυτα φυσικό τρόπο! Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι οι παλιές νοικοκυρές έτσι έβαφαν τα αυγά τους! Χρησιμοποιούσαν υλικά από τη φύση για να δώσουν χρώμα στα αυγά τους...Κρόκο Κοζάνης για κίτρινο χρώμα, σπανάκι για πράσινο χρώμα, παντζάρια για κόκκινο και κόκκινο λάχανο για μωβ-μπλε!


Βέβαια ο Νίκος μας έφερε κι ένα φύκι το οποίο φυτρώνει 
στα βράχια της Κεφαλονιάς και δίνει κόκκινο χρώμα
μα .... δεν θυμόταν πώς το λένε! Όποιος το ξέρει .....
ας μας ενημερώσει! 
Εμείς πάντως το χρησιμοποιήσαμε κι αυτό 
κι ας μην ξέραμε το όνομά του!




 Κατσαρόλα, κρεμμύδια, μπόλικο ξύδι ...
και στη "φωτιά" να πάρει βράση!





Τα αυγουλάκια μας στο χέρι ...
και φύγαμε για βουτια!!










Μετά από ένα τεταρτάκι της ώρας, τα βγάλαμε από την κατσαρόλα και τα αφήσαμε να κρυώσουν....


Τώρα πλέον μπορούμε να τα γυαλίσουμε! 
Με ελαιόλαδο φυσικά!

  
Δοκιμάστε το κι εσείς! 
Η επιτυχία είναι σίγουρη!


Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Ετοιμάζω ταξίδι ........ μοναχά για πάρτη σας!

Τις αποσκευές σας....

Το κέφι σας ....

και ....ΦΥΓΑΜΕ!!!!!!!!!






Πριν όμως από την αναχώρηση μας ... έχουμε να λύσουμε κάποια θεματάκια.
Οι Παίδες εν-Τάξη της ΣΤ΄, όμως, είναι ατρόμητοι και αποφασισμένοι να τα βγάλουν πέρα και στην πιο δύσκολη αποστολή!

ΘΕΜΑ 1: Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ


Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Αποφασίσαμε ΠΟΥ θα πάμε!
Το θέμα είναι όμως ΠΩΣ θα πάμε;
Τη λύση την έδωσαν η Ελένη και η Γεθσημανή
Προθυμοποιήθηκαν να χαράξουν την πορεία μας, 
να βρουν το συντομότερο και ασφαλέστερο δρόμο
και να τον ανακοινώσουν στον οδηγό μας 
ώστε να φτάσουμε σώοι και ασφαλείς στον προορισμό μας.  
Εργαλείο-παιχνιδάκι στα χέρια τους τα google-maps!  



ΘΕΜΑ 2:  Κόστος "αποστολής" (με άλλα λόγια πόσο θα πάει το μαλλί;

 Διαδρομές , ξενοδοχεία, επισκέψεις....
Η Άννα, η Κωνσταντίνα και η Στελίνα έχουν κομπιουτεράκια...
Να αρχίσουν οι υπολογισμοί....



Σπήλαιο Λιμνών
http://www.kastriacave.gr/greek/news.htm

Οδοντωτός Σιδηρόδρομος (Καλάβρυτα - Διακοφτό)
http://www.odontotos.com/

Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
http://www.depapoz.gr/site/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=43&Itemid=97




Θέμα 3 : Η ιστορική αξία των Καλαβρύτων
Εδώ  αναλαμβάνουν την περιήγησή μας στο χρόνο και στο χώρο 
οι επίδοξοι "ιστορικοί" της τάξης...  Νικόλας, Νίκος και Στέλιος.
Θα επιστρέψουν στα χρόνια της Επανάστασης του '21...









.....ενώ ο Βασίλης και η Αθηνά  θα μεταφερθούν στο 1943... 





Για να δούμε τι θα μας πουν! 




Θεμα 4: Η φυσική καλλονή του τοπίου 

Η Ελένη , η Μαρία και η Έλενα 
θα γίνουν οι μηχανοδηγοί του οδοντωτού 
και θα μας πάνε μια από τις πιο όμορφες βόλτες της ζωής μας







.....ενώ η Ιωάννα θα μας κάνει μια ωραιότατη ξενάγηση στο ξακουστό Σπήλαιο Λιμνών.... Αρχαιολόγος γαρ!



ΘΕΜΑ 5:  Δημοσιογραφική προσέγγιση του θέματος...
 Τα  ΜΜΕ είναι παντού τελικά! Τεφτέρια και κασετοφωνάκια στα χέρια και δεν αφήνουμε τίποτα ασχολίαστο. Οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ Ραφαήλ, Χρήστος και Κοσμάς αναλαμβάνουν την κάλυψη του συμβάντος και τη σύνδεση του χτες με το σήμερα....



"Χώνουμε" παντού τη μύτη μας!
http://users.sch.gr/athdimoger/isthmos.htm
http://forum.kakapaidia.gr/showthread.php?t=2702





Όσο για το τι καρό θα κάνει.....      

μη  νοιάζεσαι.... κάνε ΚΛΙΚ ΕΔΩ  

...και θα ενημερωθείς!            

Θα περάσουμε ΤΕΛΕΙΑ!!!!!!!!!!


Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Απρίλης... Σαν ψέμα μας φαίνεται!



       Απρίλης φέρνει τη δροσιά, φέρνει και τα λουλούδια...





Ο τέταρτος μήνας του έτους και ο δεύτερος της Άνοιξης.
Μερικές από τις ονομασίες του είναι Απρίλτς (Ποντιακή ονομασία), 
Ανοιξιάτης, ΑγιοΓιωργίτης, Αηγιωργιάτης, Γρύλλης, Κερασάρης, 
Λαμπριάτης, Ξεροκοφινάς, Τιναχτοκοφινίδης, Τριανταφελλάς, Τριανταφυλλιάς.


Ιστορία - προέλευση
Το πρωταπριλιάτικο ψέμα, έχει τις ρίζες του στον 15ο αιώνα και που τελικά επικράτησε τις μέρες μας και έχει γίνει πλέον έθιμο.  Το πρωταπριλιάτικο ψέμα ξεκίνησε αρχικά από την Γαλλία, στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η πρώτη του Απρίλη είχε καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά. Έτσι ενώ όλη η άλλη Ευρώπη την πρωτοχρονιά την γιόρταζε την 1 Ιανουαρίου, οι Γάλλοι, ήταν οι μοναδικοί που ξεχώριζαν, και την γιόρταζαν την 1 Απρίλη. Όταν το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος θ' αποφάσιζε να το αλλάξει, καθιερώνοντας ως πρώτη του έτους την 1 Ιανουαρίου, συνάντησε έντονες αντιδράσεις από ορισμένους ένθερμους οπαδούς του εθίμου, οι οποίοι επέμεναν σε πείσμα όλων των άλλων να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την Πρωταπριλιά. Οι άλλοι που δέχτηκαν την αλλαγή πείραζαν τους «παραδοσιακούς» με κάλπικα πρωτοχρονιάτικα δώρα και πιπεράτα ψέματα.


 Αλλη εκδοχή είναι η εξής: Οι Γάλλοι πάλι ονόμαζαν το πρωταπριλιάτικο ψέμα «ψάρι του Απρίλη» και η εξήγηση είναι, ότι οι Κέλτες λόγω του καλού καιρού άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη Απριλίου. Όμως συχνά η φτωχή ψαριά διέψευδέ τις ικανότητες τους, και οι ψαράδες γύριζαν στα σπίτια τους μ' άδεια τα χέρια, αλλά με την φαντασία να οργιάζει και να διηγούνται πολλά ψεύτικα συμβάντα κατά τις ημέρες που ψάρευαν.
Για κάποιους πάλι, οι πρωταπριλιάτικες φάρσες οφείλουν την ύπαρξή τους στη γιορτή της «Kοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλις», δηλαδή της Aπριλίου Aφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος ταυτόχρονα με την οργιώδη απελευθέρωση της φύσης...


Το ψέμα (της πρωταπριλιάς) στην Ελλάδα Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την γνωστή ελληνική χροιά . Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του.Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα. Στη Θράκη το βρόχινο νερό της Πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό και γι’ αυτό το μαζεύουν σε μπουκάλι και πίνει απ’ αυτό ο άρρωστος. 
Στην Κομοτηνή, την παλιά Γκιουμουλτζίνα, λέγανε πως την πρωταπριλιά το είχαν σε καλό να γελούν, «για να γίνουν τα κουκούλια τους»,όταν, βέβαια, είχαν σηροτροφία (εκτροφή μεταξοσκωλήκων). Στην Τζαντώ της Ανατολικής Θράκης, είχανε, λέει, σε καλό να γελάσουν τον άλλον, για να κάνουν τα δέντρα καρπό Μα κείνος που ξεγελιόταν το είχε σε κακό όλο το χρόνο θα ήτανε γελασμένος, κι αν ήταν παντρεμένος, θα χήρευέ. Στην Άνδρο, πάλι, λένε ψέματα την 1η του Μάρτη κι όχι την Πρωταπριλιά.